Από την Παρέμβαση μου στο 46ο Συνέδριο της Ένωσης Ελλήνων Δικονομολόγων με θέμα τις πρόσφατες μεταρρυθμίσεις του Οικογενειακού Δικαίου.
Εξ αφορμής του Συνεδρίου δόθηκε η ευκαιρία να θέσουμε μεταξύ μας κατά την διάρκεια των ομιλιών αλλά και σε ευάριθμο κύκλο ιδέες για την αποδοτικότερη αντιμετώπιση των οικογενειακών υποθέσεων:
O θεσμός των οικογενειακών δικαστηρίων εφαρμόζεται ήδη σε άλλες πολιτείες. Πρόκειται για Δικαστήρια στελεχωμένα με εξειδικευμένους επιστήμονες σε οικογενειακά θέματα, σαφώς πιο ευέλικτα και λιγότερο κυρωτικά. Έτσι θα αποσπαστούν ανθρωποκεντρικές οικογενειακές υποθέσεις από την συμβατική αντιμετώπιση.
Είναι συνήθης η προσφυγή των πολιτών στις αστυνομικές αρχές οι οποίες υποχρεούνται να ενεργήσουν ως εκτελεστικά όργανα. Προς εξέταση η θεσμοθέτηση ειδικού σώματος με αρμοδιότητες διαμεσολαβητικότερες έτσι ώστε οι έριδες να μη καταλήγουν στην επιβολή ποινών οι οποίες είναι αποδεδειγμένο ότι συντηρούν την αντίδικη διάθεση και δεν επιτυγχάνεται σωφρονισμός. Ιδίως η παρουσία ενστόλων ενώπιον ανηλίκων τέκνων δεν είναι η πλέον ενδεδειγμένη μέθοδος.
Έχουν προταθεί πολλαπλές λύσεις για τους διαζευγμένους γονείς: Η εναλλασσόμενη κατοικία μπορεί να λειτουργήσει μόνο υπό άκρως περιορισμένες προϋποθέσεις. Ομοίως, όπως εφαρμόστηκε σε αλλοδαπές νομικές τάξεις, η σταθερή κατοικία ανηλίκων με την εναλλαγή των γονέων ως συγκάτοικων προσκρούει σε πολλούς αλγορίθμους και είναι εξόχως δυσχερές στην πράξη με αποτέλεσμα να μην τηρείται η συνθήκη εναλλαγής.
Ιδεατή λύση και μελλοντικώς ενδεχομένως ρεαλιστική, η υποχρεωτική μετά από διάσταση ή διαζύγιο υπαγωγή σε έναν εξειδικευμένο επαγγελματία – το βέλτιστο, εκπαιδευμένο σε Διαμεσολάβηση – που θα παρακολουθεί συστηματικά τις μεταγαμιαίες συνθήκες των γονέων. Σε περίπτωση που ανακύψει προσφυγή στα Δικαστήρια θα συντάσσει απόρρητη έκθεση που θα έχει αποκλειστικό παραλήπτη τον δικάζοντα δικαστή.
Προς σκέψη, συζήτηση και δημιουργία.